Sócrates

zkv (zeer kort verhaal)

In de zomer van 1982 heerste het sambavoetbal over de pleintjes. De Goddelijke Kanaries grepen dan wel naast de wereldtitel, voor ons knapen van 12 waren ze de enige denkbare winnaar. Op het grasveld achter de Don Bosco kerk speelden we elke dag het wereldkampioenschap. De eindzege lag op voorhand vast. Ook toen al had de werkelijkheid geen verhaal tegen jongensdromen. Ik wilde Zico zijn maar stond te laag in de pikorde. Gelukkig was er exotisch talent op overschot. Ik werd die zomer: Sócrates Brasileiro Sampaio de Souza Vieira de Oliveira en speelde zoals de naam van de tong rolt, wervelend en ongrijpbaar als een vallende zijden sjaal.

Als je je kind Sócrates noemt, hoop je waarschijnlijk: als hij maar geen voetballer wordt. Voetballers luisteren naar namen als Pelé, Zico, Diego, Zidane, Pirlo, Lukaku … niet naar Sócrates. Met Sócrates ga je voor een doctorstitel, word je arts, advocaat, filosoof. Sócrates was een voorbeeldige zoon en studeerde geneeskunde, en schopte het met evenveel gemak tot kapitein van het Braziliaanse elftal. Geen idee hoe hij als dokter was, als aanvallende middenvelder was hij een Goddelijke Kanarie.

In 2011 trekt een kort artikel in de krant mijn aandacht. Sócrates, oud-kapitein van de Braziliaanse nationale ploeg is overleden. 57 is hij geworden. De drank werd hem fataal. Tja, kanaries worden nu eenmaal niet oud, ook goddelijke niet. – In mijn herinnering zal hij nooit ouder dan 12 zijn.

Begin jaren 80, Blitterswijck (Het Roekenbosch) (Nederland). Foto: Paul Vandenborre.

Tot 7 september zijn de blog en de brievenpost even met vakantie.

Op joostelli.be brengen we intussen wel de hele zomer lang op dinsdag en vrijdag een zkv (zeer kort verhaal). Meer over het zkv vind je hier.

Vind je deze post leuk? Geef hem een hartje!

Deze post delen op Facebook of Twitter? Dat is heel eenvoudig: klik op de knop linksonder en klaar. Een comment toevoegen is altijd leuk.