zkv (4/6)
Daar zat ik, in een koffiezaak in De Pijp, om halfnegen. Geheel alleen aan zo’n lange gemeenschappelijke tafel.
Een frêle dame, eind dertig wellicht, nam zonder wat te bestellen, schuin over mij plaats, zo ver ze kon. Ze leek niet vrolijk. Van binnenuit opgevreten, gekweld. Achter haar ingevallen wangen viel haar onbetwistbare natuurlijke schoonheid nog te ontwaren.
Een aantrekkelijke blondine haastte zich naar binnen, type meisje van veertig met een hoge staart. Ze oogde moe en deed zenuwachtig. Ze viel de frêle in de armen, vroeg de barista koffie met havermelk en ging naast haar zitten.
De frêle vroeg hoe het met haar ging. Matig. Op de rand van een burn-out. Ze scheen yogalessen te geven en had er reeds een sessie opzitten. Op verzoek van de klanten begon de eerste klas nu al om zeven uur. Voor de start van de werkdag. De zaken liepen goed. Maar ze sliep slecht. Te weinig ook, want in feite, om goed te zijn, zou ze om negen uur onder de wol moeten, maar dat lukte natuurlijk nooit. Ze had ook maagklachten. De huisarts vermoedde een maagzweer, al dacht ze zelf van niet. Eerder lactose-intolerantie. Daar wist de frêle van mee te spreken. Darmlast, de hele dag door.
Alles klopte: twee schoonheden, in Amsterdam, in de Coffee Company in De Pijp, verzorgd en met stijl. En heel erg mager, dat ook. Maar vooral, zoals wij dat vroeger zeiden: ze zagen er afgetrokken uit.
Vindt u dit zkv wel wat hebben? Geef het dan onderaan een hartje.
Delen op Facebook of X kan ook: klik op de knop linksonder en klaar. Zet er even #zkv bij.
Wilt u graag reageren? Dat kan beneden op deze pagina (opgelet: uw reactie is zichtbaar).
2024, 27 april, Leuven (Tiensestraat, Madmum Coffee Roasters & Bar) (België). Foto: Truus Elli.
Dit is het vierde zkv (zeer kort verhaal) van een reeks van zes, geschreven in het voorjaar van '24.
Meer over het zkv leest u hier op deze site. Daar staan ook de eerdere verhaaltjes die ik een paar jaar geleden samen met Koen Vandenborre schreef.
Kommentare