De mooiste dag van het jaar

Wars van de weinig opbeurende overzichten kijk ik in deze periode vooral naar wat voor mij de mooiste dag van het jaar was. Lastig kiezen, want lag het aan mij dan ging dat redelijk fantastische 2021 nog even door. Grote kanshebber is die donderdag in oktober waarop ik eindelijk mijn moeders loodzware overgordijnen naar de droogkuis bracht. Haar vreugde was totaal, ik schrapte er geloof ik wat mee van haar bucketlist.

Dit was het jaar waarin ik mijn onderbuurman die vervelende gedeelde appartementstuin waarin ik nooit zit cadeau deed. Waarin ik Madeleine (naar onze poetsvrouw uit mijn jeugd), de vloerveegmachine, kocht en in mijn hart sloot. Waarin ik mijn aftandse fietszadel door een echte Brooks verving en mij ten langen leste, na decennialang klagen, de originele Topeak JoeBlow Sport III Vloerpomp aanschafte: van nu af aan is banden opblazen een verzet. Daar hield het niet bij op, kortom: ik fikste zowat alles wat in 2020 en de vijf jaren daarvoor bleef liggen. Zelfzorg gaat immers ook over je van zoveel mogelijk onaangenaamheden te ontdoen én je te omringen met weinig maar kwaliteitsvolle spullen die je het leven leuker en vooral gemakkelijker maken. Ik probeer deze week nog die fietsbinnenband met dat brakke ventiel te vernieuwen. Leve 2021!

2021 was ook het jaar waarin ik geen enkele keer een uitnodiging voor een vervelende festiviteit af moest wijzen en elke levensbedreigende auditie gelukkig op de valreep werd afgelast. Het jaar waarin het heerlijk nooit over de koppen lopen was en ik mij 365 dagen lang weg kon stoppen achter een mondmasker. Het jaar helaas ook waarin het ene lelijke Engelse letterwoord het andere opvolgde, gelukkig wel met af en toe een fijnere uitkomst: FOMO werd JOMO, de Joy Of Missing Out.

Het groeijaar van mijn joostelli.be, met hoogtes (Jean Paravent, Bang van dwang en Eddy) en voor mij onbegrijpelijke laagtes. Waarin ik bevestigd zag dat je maar zo goed bent als je laatste stuk en er vooral van werd doordrongen dat vrijwel niemand zit te wachten op de sh*t die je week in week uit maakt. Ik troost mij vaak met woorden van de Amerikaanse auteur Austin Kleon (van o.a. Steal Like An Artist): “Je hebt een idee, je gaat door het harde werk van het uitvoeren en laat het op de wereld los. Het wordt dan winst, verlies of gelijkspel. Soms heeft het idee succes, soms flopt het en vaker wel dan niet doet het helemaal niks.” Maar: het is o zo fijn.

Niettemin kwamen er leuke reacties uit onverwachte hoek: De Morgen pikte mijn stukje over mijn Afghaanse onderbuur op (Wahid), Zwangere Guy gaf merkwaardig genoeg op Instagram te kennen het hekelschrift dat ik aan hem wijdde (Het genie in Zwangere Guy) te smaken en freelance-journalist en schrijver Michiel Leen (o.m. De Standaard en Knack) viel op mijn site en drukte mij zijn appreciatie uit (met bijzondere vermelding van mijn naslagwerk over De collega’s). Maar de grootste eer die mij te beurt viel is dat schrijfster Ann De Craemer (auteur van Hersenorkaan) sinds het verschijnen van Pleidooi voor depressie een Joost Elli Creative-volger op Facebook werd. Ik ben ze een na een erg dankbaar.

Dit was een tijd van herontmoetingen. Ik trof onder meer Lien weer, van Atelier Zin, een jaar of acht nadat we lange tijd heel fijn samenwerkten. Ik dronk koffie met Naus, ex-musicalmaatje en bezielster van Blos, die ik een eeuwigheid niet meer zag. We maakten plannen. En ik zat voor het eerst sinds corona op een terras met Rie, al bijna dertig jaar lang mijn mentor. We kwamen weer samen met de toneelcast van Le Prénom en merkten dat de magie er nog steeds was, een lockdown of twee had daar geen vat op gekregen. Heerlijk, in 2022 gaan we spelen.

Ik leerde mijn neefje Dave opnieuw kennen. We maken in zijn studio samen een nummer van mij en of het nu wat wordt of niet, de ervaring is onvergetelijk. Ik ontmoette er Elien, naast een paar vormen zij en Dave 2 Romance, dat met hun versie van Judy Garland’s (Somewhere) Over the Rainbow een van de mooiste lockdownliedjes maakte.

En er werd in mijn omgeving door nogal wat mensen stevig gecreëerd, heel veel nieuws, met de vrouwen op kop. It takes balls of steel to ship, zegt de auteur Steven Pressfield (o.m. van The War of Art), en zij waren het die ze hadden: Vanessa Willems kwam uit het niets met haar Pencil Art, Maartje Emmers (Maline) blies mij omver met haar a capella-versie van Samson (Regina Spektor). Liesbeth Selleslach haalde met haar plasticvrije onlinewinkeltje Petit Effort zelfs de krant en Kim Vanderwaeren smeet zich met Ateljée Josée plots helemaal op de bh's. Astrid Vangramberen (veel te lang niet gezien), werd moeder en woont intussen in Nieuw-Zeeland (dat verklaart al wat), vanwaaruit ze met een bijzondere tweetalige blog begon (Mo.ving Mo.ments). Over bloggen gesproken, Eva Vanderwaeren zette een nieuwe webstek op waarin ze haar fijne schrijfsels onderbrengt. In het voorbijgaan werd ze semi-professioneel copywriter.

Maar ook het mandom liet in 2021 van zich horen, letterlijk in het geval van Jean-Pierre ‘Pirre’ Claes en Wim Vandebroek: allebei kwamen ze met een cd. Het had wat voeten in de aarde maar sinds kort staat ook de website van mijn neef Koen Vandenborre online. En mijn peter, Karel Elli (vader van Dave) blikte op zijn negenenzeventigste eindelijk de verhalen van Jimmy en Alfredo integraal tot een vijfdelig luisterspel in, verhalen die al meer dan zestig jaar in zijn hoofd wonen. Dave zette er een schitterend geluidstapijt onder. De verhalen zijn online te koop, de opbrengst gaat integraal naar het onderzoek naar een geschikte behandeling voor retinitis pigmetosa, een zeldzame erfelijke oogaandoening waaraan mijn peter lijdt.

Naast de onverminderde werkzaamheden in Congo met zijn vzw Dropping Hearts ontpopt Evrard zich meer en meer tot een notoir reportagemaker. De documentaires van zijn eigen Bisthof Productions over Sri Lanka en Cuba halen met uitzendingen op Eclips TV geregeld de nationale televisie. Intussen bouwt Luc Mues in alle bescheidenheid zijn Jáquima ranch verder uit en trok hij met zijn horsemanship-clinics internationaal aandacht. Luc is er de man niet naar er veel ruchtbaarheid aan te geven.

Natuurlijk was er ook de verrijzenis van Musicalcompagnie Mithe dat met het ronduit indrukwekkende Love Story afgelopen maand nog weer helemaal terug is. Corona krijgt het kindje van Kristel Lamerichs niet zomaar klein.

En helemaal tussendoor, haast ongemerkt, ging mijn petekind Floris zomaar praten.

Maar het mooiste moment was misschien toch wel die vierdaagse, in september, in Den Haag, met mijn dochtertjes. Na een keer of drie Thailand en daarna Indonesië en Zuid-Korea zouden we China of Taiwan aandoen. Maar daar is de wereld nog even niet klaar voor. Den Haag werd geen slap afkooksel. Het gaat om het samenzijn, zei ik al vaker, en dat dan in Azië gebeurt is mooi meegenomen. Maar dichtbij huis werkt net zo goed.

Als er iets is dat ik wil veranderen in 2022 dan is het wel dat: ik wil weer meer tijd met hen doorbrengen. Dat kwam er te weinig van. Ze stellen het goed. Ze hebben hun zorgen, natuurlijk wel. “Maar ik heb de wind in de zeilen,” zei een van hen onlangs. Dat is wat je als ouder wil horen. Dat is ook hoe ik het stel: het gaat mij voor de wind. Daar werk ik elke dag hard aan en iedereen die ooit zeilde weet wat ik bedoel.

Daarmee ben ik misschien net weer iets teveel de man die over zijn gevoelens praat. Daar komt geen seks van. “Elke vrouw wil een attente en lieve man,” zei een bekende seksuologe ooit. “Totdat ze er een heeft.” “Laat me mijn eigen gang maar gaan,” antwoordt Ramses Shaffy. Het was helemaal geen kut- of klotejaar. Voor wie dat wel het geval was, let maar op: 2022 belooft geen beterschap. 2023 wellicht ook niet.

Bedankt, lieve lezers. Zon op al jullie wegen.

Vind je deze blog leuk? Geef hem onderaan een hartje!

Deze blog delen op Facebook of Twitter? Klik op de knop linksonder en klaar. Een commentaar op de sociale media toevoegen is ook altijd fijn.

2021, 24 december, Kessel-Lo (België). Foto: selfie door Floor Elli (IG: @floorelli, @flo.elli_, floorelli.com)

Kijk en luister

2romance (Dave Elli, Elien Boermans) : FB/IG: @2romancemusic, Spotify: 2romance, 2romancemusic.com). Beluister hun versie van (Somwehere) Over the Rainbow of bekijk de clip.

Bisthof productions (Evrard Valvekens): bisthofproductions.be. Eclips TV zendt reportages van Evrard regelmatig uit. Eclips TV kijk je via Telenet (kanaal 51), Proximus (kanaal 90 voor Vlaanderen, kanaal 340 voor Brussel en Wallonië), TV Vlaanderen (kanaal 13) en Orange (kanaal 39). Check de programmatie (helemaal naar onderen scrollen).

Jimmy & Alfredo luisterverhalen (Karel Elli, productie Dave Elli): jimmyenalfredoluisterverhalen.be.)

JP's Epiphanies (Jean-Pierre 'Pirre' Claes) bracht dit jaar met I Went Up the Hill hun eerste cd uit. Beluister hem hier op Spotify. FB: @JPs-Epiphanies.

Maline (o.a. Maartje Emmers): FB: @MalineMuziek, IG: @maline.muziek, maline.be. Luister hier naar Maaryjes a capella-versie van Regina Spektors Samson.

The Endless Dreaming (o.a. Wim 'Wolf' Vandebroek) kwam voor het eerst met een volledig album. Luister hier naar Sitting In Life's Theater (Spotify). FB: @theendlessdreaming, vi.be/theendlessdreaming.

Links

Atelier Zin (Lien Poffé): FB: @atelierzin, IG: @atelier_zin, atelierzin.be.

Ateljée Josée (Kim Vanderwaeren): IG: @ateljee.josee.

Blos (Nausikä Droste): FB/IG: @vzwblos, blosvzw.be.

Georgia Marie copywriting (Eva Vanderwaeren): IG: georgiamarie_copywriting, georgiamarie.be.

Jáquima ranch (Luc Mues): FB: @jaquimaranch, jaquimaranch.com.

Koen Vandenborre: koenvandenborre.be.

Musicalcompagnie Mithe (Kristel Lamerichs, Pieter-Jan Martens): FB/IG: @musicalcompganiemithe, YouTube: Musicalcompagnie Mithe, musicalcompagniemithe.com.

Petit Effort (Liesbeth Selleslach): FB: @petit.effort.webshop, IG: @petit.effort, petiteffort.be.

Sixstring Studio (Dave Elli): FB: @sixstringstudioaarschot, IG:@ 6stringstudio.

Vanessa-pencil-art (Vanessa Willems): FB: @vanessapencilart, IG: @vanessa_pencil_art, vanessa-pencil-art.be.

Vocal Coaching Leuven (Kristel Lamerichs): FB/IG: @vocalcoachingleuven, YouTube: Vocal Coaching Leuven, vocalcoachingleuven.com.

Lees

Georgia Marie blog (Eva Vanderwaeren): FB: @georgiamarieblog, IG: @georgia_marie_blog, georgiamarieblog.be.

Mo.ving Mo.ments (Astrid Vangramberen): movingmoments.online.

Herlees de drie best bekeken blogs van 2021: Jean Paravent, Bang van dwang en Eddy.

Herlees hier gratis Wahid, mijn stukje dat verscheen op 11 juni in De Morgen (rechtstreekse link naar artikel, enkel abonnees).

Herlees hier Het genie in Zwangere Guy, op Instagram gesmaakt door de meester zelf.

Herlees hier Pleidooi voor depressie, gewaardeerd door Ann De Craemer (FB: @anndecraemer.auteur, IG: @anndecraemer, tikgoud.be), auteur van het bijzonder mooie Hersenorkaan (over depressie).

Lees meer over de ontstaansgeschiedenis van mijn boek De collega's - Het dossier, opgemerkt door freelance journalist Michiel Leen (Twitter: @MichielLeen). Of schaf het boek hier bijna gratis aan.

Boekentips

Op zoek naar wat aansporing voor je creatieve leven? Lees voor geen geld het essentiële Steal Like An Artist, Show Your Work en Keep Going (in het Nederlands). Of beluister de Steal Like An Artist-trilogie (www.austincleon.com).

Het boek The War of Art - Het strijdplan om (creatieve) doelen te bereiken van Steven Pressfield, met voorsprong mijn grootste motivator, is nu ook in het Nederlands verkrijgbaar. Een absolute noodzakelijkheid voor iedereen die met creativiteit bezig is.

Hersenorkaan is het indrukwekkende autobiografische relaas van Ann De Craemer over hoe ze haar depressie doormaakte. FB: @anndecraemer.auteur, IG: @anndecraemer, tikgoud.be.