Kloten van Benedictus

Tante Hilda is verhuisd. Naar een serviceflat. Dat gebeurt ineens. In mijn vak gaat het over een life-event: ogenschijnlijke pietluttigheid maakt op de patiënt blijvend indruk. Ik heb flink prijs.

Ik fiets vaak voorbij dat stuk geschiedenis, dat gewone huis nu, van tante Hilda. Ankerpunten vallen weg. Afgelopen week ging nonkel Frans plots dood. Hij had niet eens het fatsoen het jaar rond te maken. De eindejaarspers had de in memoriam-bijlagen al klaar. Dat heb je met dat onbezonnen sterven.

Vreemd hoe onmisbaren misbaar zijn. De warme familie rest vooral in mijn hoofd. De meeste actoren spelen niet meer mee.

Nonkel Frans was ongemerkt uit mijn bestaan verdwenen en degradeerde stiekem tot een oude nonkel. Ik had het te druk. Het maakt zijn sterven betrekkelijk. Maar hij leeft door in die drukte. Hij en andere dearly departed.

Hij is nu een ervaring. Het klinkt als een van Gogh-expositie. Mijn jonge leven lang was ik hem gewaar. Dat ervaren-gedoe is verwarrend. Het toont vergankelijkheid en toch weer niet. Er zit wat nonkel Frans in mij. Misschien heb ik er van in de opvoeding van mijn meisjes gestopt. Zijn heerlijke humor, denk ik, ronduit plat soms, maar hij kwam ermee weg. Net als ik. Verwar nonkel Frans niet met de zatte nonkel. Hij was veel meer dan dat, kloten van Benedictus.

Ik hoorde pas kort geleden dat hij niet meer die guitigaard was. Dat verholen kleine afscheidnemen maken we kennelijk vooral met enkelingen door … Hij was gelukkig goed omringd. Dat moet worden verdiend.

Het tante Hilda-huis barst van beleving. Soms gaat het over een huis als een hoop stenen. Fons en Linette lieten hun café Réjean over en ik ervoer toen voor het eerst zielloosheid. Alles bleef hetzelfde, alleen de kroeg ging dood. Die pijn ervaren in dat gebouw maakt toch dat het meer is dan een hoop stenen alleen. Fons en Linette zaten in het behang …

Zo zal het ook gaan met het huis van tante Hilda. Een jong paar stript de boel, behalve de gevel. Daarin stop ik tante Hilda. Ik laat ze niet zomaar uitwijzen, Benedictus.

2020, 27 december, Leuven (station) (België). Foto: Kristel Lamerichs (vocalcoachingleuven.com, mithe.be).

Voor nonkel Frans Vander Kuylen, Mechelen † 24 december 2020.